2
دوست دارم که یه اتاقی باشه گرم گرم...روشن روشن...
تو باشی،منم باشم...کف اتاق سنگ باشه سنگ سفید...
تو منو بغلم کنی سردم نشه...که نلرزم...
بعد تو به دیوار تکیه میکنی...پاهاتم که دراز کردی...
منم اومدم نشستم جلوت و بهت تکیه دادم...
بهت میگم چشمات رو میبندی...؟میگی:"آره"
بعد بهت میگم بهم قصه میگی...؟ آروم تو گوشم میگی:"آره"...
چشماتو میبندی...بعد شروع میکنی آروم آروم قصه گفتن...
یه عالمه قصه های قشنگ و تموم نشدنی...
میدونی؟ میخوام رگ بزنم...رگ خودمو...
مچ دست چپمو میارم بالا...با یه حرکت سریع...یه ضربه عمیق...
ولی تو که نمیبینی...آخه چشماتو بستی...
نمیبینی خون فواره میزنه رو سنگای سفید....
نمیبینی که دستم میسوزه و واسه اینکه تو نفهمی لبمو گاز میگیرم...
تو بغلم کردی...میبینی که سرد شدم...
محکمتر بغلم میکنی که گرم بشم...میبینی نا منظم نفس میکشم...
تو دلت میگی شاید نفسش گرفته...
ولی میبینی هرچی محکمتر بغلم میکنی سردتر میشم...
بعد میبینی دیگه نفس نمیکشم...چشماتو باز میکنی...
میبینی من مردم....
میدونی من می ترسیدم خودمو بکشم...
از سرد شدن...ازتنهایی مردن...از خون دیدن...
وقتی بغلم کردی ...دیگه نترسیدم...
مردن خوب بود...آروم آروم...
گریه نکن دیگه...من که نیستم دیگه چشماتو بوس کنم...
بگم دلم میگیره ها...بعدش تو همونجوری وسط گریه هات بخندی...
گریه نکن دیگه خب...؟دلم میشکنه...
آخه دل روح نازکه...نشکنش خب...؟.................................................
تو را نمی بخشم...
تورا نمی بخشم به خاطر بغض هایی که گلویم را فشرد ولی بهانه ای برای جواب دیگران نیافتم تا سیر گریه کنم...
نمی بخشم، نه به خاطر روزها وشب هایی که به خاطرت لررزیدم و آهنگی که انگار از دلم خبر داشت:
شده بخوای بخوابی تاب تاب قلبت نذاره
فکر کنی خدایا اونم خوابیده یا که بیداره
شده بی خوابی بگیره صدهزار نقشه بچینی
دنبال بهونه باشی که اونو فردا ببینی.....
نمی بخشمت، بخاطر اینکه ساده ازم گذشتی از منی که سخت گرفتارت شدم...
نمی بخشمت، به خاطر اینکه سرمایی را که درونم دمیدی هیچ آتشی قطره ای از یخش را ذوب نکرد...
نمی بخشمت، تو دوست داشتنم ، تمام احساسم را ، ساده و کوچک پنداشتی...
و نمی بخشمت به خاطر آخرین نگاهت که فریاد میزد: "تو هرگز وجود نداشتی"...
خیلی سخته...
خیلی سخته که بغض داشته باشی اما نخوای کسی بفهمه...
خیلی سخته عزیزترین کست ازت بخواد که فراموشش کنی...
خیلی سخته که روز تولدت همه بهت تبریک بگن جز اونی که فکر میکنی به خاطرش زنده ای...
خیلی سخته که غرورت رو به خاطر یه نفر بشکنی بعد بفهمی که دوستت نداره...
و حال فاصله ها جشن میگیرند هلهله ی جدایی را
مرگ شیشه ای...
سوگلی روزهای بی بازگشت من؛
سلام...
های با توام!!
سلام...
باشد،
جوابم نده،
اما نگاه کن!
برای هیچمین بار...
بگذار بگذرم
از کوچه های خیس چشم تو
این کوچه های شیشه ای خالی از نگاه
بگذار برای اشک های تو امشب
یک دستمال بیاورم از جنس تشنگی
اما...
از من جدا نشو
بیگانه ام میان این همه اندوه رنجناک
در ذهن چرک مرده من
یک درد کاگلی فریاد میکشد
من خواب دیده ام
آن مرگ خسته از راه میرسد
در هیاهوی نگاه تو یک شب...
هرچند،تا به حال
من در نگاه تو
صدبار مرده ام...
